The Gothic Life: New Beginning

W środku zastałeś Nemira, siedzącego nad dużą, starą księgą. Zapisywał w niej jakieś rzeczy, sporo liczb. - Hę? Kto tam? - zapytał, podrywając się do góry i zamykając ją z trzaskiem. Odłożył księgę natychmiast między inne, a następnie otrzepał kurz z płaszcza. W jego zachowaniu wyczuwałeś niepokój i zdenerwowanie. Kropla potu spływała po jego skroni. Całej sytuacji, non stop towarzyszył brzdęk formowanej stali na kowadle Randona, toteż mieliście pewność że nikt tej rozmowy nie usłyszy.

Przerażony magazynier uspokoił się. Pomyślał chwilę, spojrzał na Ciebie i zaczął mówić. - Ah, tak, tak, tak! Skąd się o tym...a z resztą nie ważne. No cóż, skoro już wiesz to chodzi o to że... - tutaj Nemir zatrzymał się w swej wypowiedzi. Rozejrzał się dookoła. Zmarszczył brwi. - Jak sam wspomniałeś... - zaczął już bardziej pewnie. -"Teraz każdy orze jak może", tak więc wypożyczyłem miecz, bardzo drogi na miesiąc pewnemu strażnikowi o imieniu Umar. Oczywiście na czarno. No i... on mi go nie chce oddać. Groził mi że pójdę do więzienia! Na Innosa, zrób coś, żeby mi oddał ten miecz, to już czwarty miesiąc odkąd go ma, a jeden z Paladynów chce kupić podobny egzemplarz. Powiedziałem Lorenzo że go zgubiłem, mam trzy dni na jego odnalezienie. Wiem, jestem głupi, ale proszę Cię, pomóż mi! Nagrodzę Cię w złocie! - zaczął żalić się pracownik kuźni. Miał niemal łzy w oczach. Bał się zarówno więzienia, jak i zwolnienia.

- 200 sztuk, złota? Stoi! - krzyknął uradowany. Wytarł pot z czoła. - Umar patroluje Dolne Miasto, często przebywa w okolicach zakładu stolarskiego! - powiedział, podekscytowany Nemir. Zamyślił się chwilę, by potem odrzec dosyć zadziwiającą rzecz. - Z tego co wiem, on jest... ponoć bardzo honorowy, aspiruje do zakonu Paladynów, nie mam pojęcia, co mogłoby go skłonić do oddania broni. Na prawdę, nie mam pojęcia. Jeśli chodzi o wygląd, to... wyższy od Ciebie nie jest, ma brodę, długą brodę, o tak! Ciemny zarost, tak ciemny zarost! A no i jest łysy jak kolano... - oznajmił magazynier, spuszczając głowę w dół. Spoglądał co chwilę w kierunku drzwi, w obawie że ktoś zaraz wejdzie. - Chcę dostać miecz Lorenzo, tylko proszę Cię, nie zabijaj go. To w niczym nie pomoże! - zmartwienie na powrót wróciło do serca pracownika kuźni.

- Świetnie! - krzyknął nieznajomy mężczyzna w lekkim pancerzu z płytowymi elementami. Obok zauważyłeś leżącego i związanego Nemira. Po chwili ściągnął ogromną tarczę ze ściany i wziął do ręki jednoręczny topór bojowy. Przyłożył oręż do szyi magazyniera.
- Oddaj ten miecz, oraz całe swe złoto. Odłóż też broń, inaczej on zginie. - zaczął grozić napastnik. Jego kolo skóry jest ciemniejszy niż ludzi z Khorinis czy kontynentu. Oczy napastnika przepełnione były złością. Posturą przypominał człowieka, który wyszedł wtedy z magazynu. Zapewne ktoś mu pomógł Cię odnaleźć. W straży musi być jeszcze jeden kret. Teraz najważniejsze jest to by uratować Nemira i pozbyć się wojownika, który go związał.

- Kapitalnie, teraz odsuń się pod ścianę. - odpowiedział spokojnym głosem. Wskazując tarczą ścianę najdalej oddaloną od drzwi. Trzymając nadal topór przy szyi zakładnika, na około dziesięć centymetrów obserwuje Twój ruch. - Chcę tylko ten egzemplarz owego oręża. Widzisz, nie jest to zwykły miecz. - zaczął mówić nieznajomy. Czeka jednak aż odsuniesz się od wejścia i staniesz pod wskazaną przez niego ścianą.

Stanąłeś daleko od swego oręża. I w tym momencie napastnik zaczął biec z impetem i złością w Twoim kierunku. Próbuje zaatakować Cię swym toporem. Nie jesteś w stanie określić jakie cięcie zada. Jeżeli ruszysz w jego kierunku, ten natychmiast może zasłonić się swą tarczą.



________
krótko, no ale nie ma co opisywać.

Twój rzut sakwą pieniędzy został odbity tarczą przez przeciwnika, ale dało Ci to czas by dobiec do Twojego miecza. Podniosłeś go i... chwile potem podbiegł do Ciebie wróg, niemal ścinając Ci głowę, jednak zdążyłeś odskoczyć. Jesteście w odległości około 3 metrów od siebie, a przeciwnik ponawia natarcie.

Przeciwnik, również biegły w walce unika i blokuje Twoje ciosy na zmianę. W pewnym momencie wytrącasz mu topór z prawej ręki. Jednak, ten szybkim natarciem tarczą to samo czyni z Twoją bronią. Wasza broń leży od was około metr-dwa, zaś wy jej pozbawieni stoicie naprzeciw siebie. W tym samym momencie wbiegają strażnicy miejscy. Przeciwnik poddał się.
Zeznania Nemira oczyściły Cię z zarzutów. Magazynier dowiedział się o zdarzeniach, które miały miejsce w porcie.
- Dziękuję, odzyskanie tego miecza, wiele dla mnie znaczyło, jednak nie mogę zapłacić Ci 200 złotych monet. Jestem skłonny dać Ci jedynie 100. Umar nie żyje... - podziękował Ci Nemir, zawiedziony tym, że pozbawiłeś życia akurat mężczyznę, który miał je zachować..
To koniec, zadanie wykonane, możesz wrócić do swojego domu.

________________
PODSUMOWANIE:
+ 2 PN
+ 1 Miecze Jednoręczne
+ 2 Parowanie Tarczą
+ 1 Siła
+ 100 SZ
Dopisz do karty.

- Eh, to miecz, który przy odpowiednim zaklęciu jest w stanie zapłonąć żywym ogniem. A Ci tutaj chcieli go ukraść Paladynom. To zwykli dezerterzy. Mam nadzieję że nie mają mapy prowadzącej do ukrytego zwoju z owym zaklęciem. - prychnął na koniec Nemir. Zrozumiałeś że TEN przedmiot, który miał przynieść Ruen to była mapa do potężnego zaklęcia. Jesteś niemal pewien że jeżeli ów skarb znajdziesz, to sprzedasz go za sporą sumę Magom Ognia.
- Idę zanieść ten miecz Paladynom. Nie chcę już kłopotów. - dodał po chwili magazynier, wyraźnie przestraszony.