The Gothic Life: New Beginning

Życie kazało mi już na początku naszej przygody napisać ten post, a tyczy on się realizmu, tudzież braku jego u na razie miejmy nadzieje – tylko jednostek.
Jednak na przyszłość ku lepszemu się zrozumieniu pisze do wszystkich, którzy to czytają.
I niech ci wszyscy do serca wezmą sobie co pan amin prawi.

Tak, to tylko gra, tu można dużo, tu można się odbić od codziennego, często przygnębiającego życia, wsiąść do statku i ziuuu… albo zabić tego jednego, drugiego, setnego, wyobrażając sobie nie wiem co…
Ale LUDZIE złoci…
Niech to wszystko ma swoje jakieś granice
Nie róbcie herosów, oni są fajni tylko dla was. Cała reszta, inni gracze, administracja, MG, no ogółem wszyscy krzywią się na herosa w grze.
RPG to odzwierciedlenie rzeczywistości, ,a rzeczywistość żeby była w praktyce gry powiedzmy sobie takim kolokwializmem „fajna”, to musi być realna!

Zatem chcesz mieć wypasioną zbroję, dom, pałac – spoko. Dorób się go! Naprawdę się da!
Gra jest plastyczna, jak życie, ale na miłość przestworzy, czy się ktoś urodził mając już 180 cm wzrostu?
Realizmu, wołam!
Nie chce, żeby nasze humanistyczne podejście do gracza nas tu zjadło, bo to by była prawdziwa klęska.
Jak zauważyli pewnie wszyscy, albo zauważą dopiero po lekturze tych słów - nie ma ustalonych ani wymogów posiadania materialnego, ani leveli, ani ujmek, ani statystyk…
To nie jest jednak pozwolenie na power gaming.
Tak wiec w imieniu administracji oraz MG na etacie bardzo ładnie proszę: zanim napiszesz kartę, zastanów się czy taka postać jest możliwa do realizacji, zanim brzydki pan Admin powie ci, ze karta do wywalenia.
_________________