The Gothic Life: New Beginning

Gdy się zbudziłem w pierwszej chwili uderzył mnie potworny ból głowy oraz widok jak "przez mgłę". Spojrzałem na tego człowieka i w pierwszej chwili zamiast zachować spokój, oparłem dłoń na moim nożu. Nie wiem gdzie podział się mój łuk, a nawet nie pamiętam nic co działo się po starciu z wilkiem. Nie byłem w stanie oprzeć się, więc pozostałem w pozycji leżącej. Czułem się jak głupiec. Gdy wreszcie uświadomiłem sobie co powiedział do mnie ten mężczyzna odpowiedziałem:
-Żyję.. Kim jesteś? Jak tutaj trafiłem? Gdzie ja w ogóle jestem? Gd-Gdzie mój łuk? - ostatnie pytanie było dla mnie najważniejsze, bo przecież ten łuk jest moją pamiątką po dziadku! Byłem wdzięczny temu człowiekowi, ale nie zamierzałem mu w najbliższym czasie zaufać. Skóra niedźwiedzia była na prawdę wygodna więc nie zamierzałem się ruszać. Spojrzałem tylko na moją ranę i westchnąłem.

Spojrzałem na niego z podziwem, gdyż ten człowiek uratował mi życie i zostawił dwie skóry, które mógł równie dobrze sprzedać i zarobić. Pewnie w życiu go już nie zobaczę, ale gdy go znajdę sowicie mu za tą pomoc zapłacę. Spojrzałem na moją dłoń w której była koperta z listem. Nie czekając otworzyłem kopertę i zacząłem czytać to co było napisane na małym kawałku papieru. Ciekawe kto mnie szuka i kto zlecił odnalezienie mnie. Może ktoś mnie potrzebuje? - zapytałem sam siebie na głos przed przeczytaniem. Odpowiedzi do moich pytań znajdę pewnie w tym liście.

Czyżby autor tego listu to był ten sam mężczyzna, który mnie uratował? - to było pierwsze moje pytanie po przeczytaniu tej kartki. No nic, udam się więc na to spotkanie, ale najpierw zamierzam iść do karczmy porządnie się napić. Podeszłem do miejsca w którym leżały łuk i strzały oraz zarzuciłem je na plecy, a skóry wziąłem do ręki w miarę delikatnie, żeby ich nie pognieść. Popatrzałem w stronę zachodu i powiedziałem: Dziękuję Ci Innosie za to, że pozwoliłeś mi przeżyć - po czym poszedłem spokojnym krokiem jako "zwycięzca" w stronę Khorinis.