The Gothic Life: New Beginning

Karta Postaci:

Imię:
Artus

Płeć:
Mężczyzna

Punkty Nauki:
5

Pseudonim:
---

Gildia:
---

Wiek:
16

Aparycja:

Artus od urodzenia starał się ukryć swoją inność. Ma bardzo jasną skórę, można rzec nawet, że jest ona pozbawiona koloru. Oczy, ciemne, zielonobrązowe lustrują teren wokół niego. Jego geste, lecz krótkie włosy są kasztanowo-rude, co od dzieciństwa powodowało drwiny rówieśników. Jest wątłej sylwetki, o wąskich ramionach i jeszcze węższych biodrach powodujących, że wygląda na niedożywionego. Słabo umieśniony, ale zadbany. Jest wysoki, ma ponad 190 centymetrów wzrostu, co przy jego posturze powoduje, że wydaje się dużo wyższy

Ubiór:

Artus jest postacią starającą nie wyróżniać się. Stara się ukryć kolor włosów nosząc głęboko naciągnięty ciemny kaptur. Pod płaszczem nosi szary wełniany sweter z wysokim kołnieżem, oraz ciemne spodnie, ze zwiewnego materiału, nie wyróżniając się spośród zwykłych mieszkańców Dolnego Miasta. Nogi obute ma w mocno zabłocone skórzane buty, zapinane metalowymi klamrami, częściowo pokrytymi rdzą.

Charakter:

Artus jest ekstrawertykiem. Potrafi porozmawiać z każdym o wszystkim, nawet najbardziej skryta osoba da mu się wciągnąć w rozmowę. Można nazwać go gadułą, ale wszystko co powie, ma ukryty cel. Dzięki rozmowie stara się zdobyć informacje o bestiach grasujących w lasach wokół miasta. Wszystkie zdobyte informacje skrzętnie zapisuje w notatniku. Poza tym jest bardzo wesołym człowiekiem. Często się śmieje, a jego śmiech jest tak głośny i szczery, że ludzie słysząc go, także się uśmiechają. Dzięki temu łatwo zdobywa sobie przyjaciół.

Wyuczone Umiejętności:
---

Talent wrodzony:
- Łatwo nawiązuje kontakty z ludźmi

Umiejętność dodatkowa:

Obserwator
Jesteś człowiekiem, który świetnie obserwuje. Możesz szybko się uczyć, gdy z kimś trenujesz. Potrafisz również czasem odnaleźć jakąś pułapkę, bądź ukryte przejście. Obserwując ludzi możesz spróbować przewidzieć ich reakcję, bądź następny ruch.

Poznane projekty i przepisy:
---

Ekwipunek:

- młot
- długi nóż

Przy sobie:

- ubranie
- młot
- długi nóż
- talizman z zęba Polnej Bestii

Depozyt / dom:

- Mały dom w Dolnym Mieście
- notatki na temat sytuacji poza miastem

Pieniądze:
100 złotych monet

Choroby:
- Artus jest lekko zgarbiony

Fobie:
- boi się ognia

Statystyki Główne:
Punkty Życia: 90
Punkty Many: 10
Wytrzymałość: 50
Siła: 20
Zręczność: 20

Punkty Umiejętności:

Rzemieślnictwo:
Kowalstwo: 15
Alchemia: 5
Myślistwo: 0
Stolarstwo: 0
Złodziejstwo: 0

Tylko Magowie:
Krąg: 0
Zaklinanie: 0
Tworzenie Zwojów: 0
Tworzenie Run: 0

Inne:
Górnictwo: 0
Retoryka: 5

Umiejętności Bojowe:

Broń Jednoręczna:
Miecze: 0
Topory: 10
Buławy: 0
Młoty: 10

Broń Dwuręczna:
Miecze: 0
Topory: 5
Młoty: 5
Piki i Halabardy: 0

Broń dystansowa:
Łuki: 0
Kusze: 5

Inne: 0
Parowanie Tarczą: 0

Umiejętności Magiczne:

Magia Ognia (Innos): 0
Magia Wody (Adanos): 0
Magia Ciemności (Beliar): 0
Magia Wsparcia: 0
Magia Paladynów: 0

Poznane postacie:
---

HISTORIA

   ... prawie 17 lat temu, w małym domu w północnej części Dolnego Miasta, młoda mieszczanka gotowała obiad, czekając na męża. Ona była prostą kobietą, wysoką brunetką, o ładnej twarzy i krągłych biodrach, pracującą w domu, on kowalem pochodzącym z Nordmaru.
   Czekała... Czas mijał, on dalej nie wracał... Wkońcu u drzwi rozległo się kołatanie. Ktoś usilnie dobijał się do drzwi. Nagle nastąpił głośniejszy huk i drzwi wyleciały z zawiasów. Do środka wpadło dwóch mężczyzn w czarnych szatach. Związali ją, i zaczęli okradać dom. W końcu przybył i on. Umieśniony kowal ze swoim młotem stanął w drzwiach. Próbując ochronić żonę, zaatakował napastników. Walczył dzielnie, ale ich było dwóch. Obaj byli szybsi i zwinniejsi od niego. Wkońcu padł na podłogę obok swej żony, która łkała zrozpaczona. Był śmiertelnie ranny, otrzymał ponad 20 ran na całym ciele. Ostatnie co usłyszał od niej to "Kocham Cię!". Wtedy odszedł. Złodzieje już wcześniej uciekli. Po kilkunastu minutach w domu pojawili się Strażnicy Miejscy, zaalarmowani przez przechodniów...
   Okazało się, że była w ciąży. Syna, który się urodził, nazwała Artus. Był mały, nawet jak na niemowlę. Jednak rósł szybko, oraz był zdrowy. Matka po dwóch latach od śmierci ojca Artusa poznała pewnego mężczyznę. Zaprzyjaźniła się z nim. On pracował jako wysoki urzędnik miejski, więc potrafił czytać i pisać. Matka Artusa poprosiła mężczyznę, by przekazał swoje umiejętności małemu chłopcu. Czteroletni chłopiec rozpoczął naukę. Chętnie czytał, powoli uczył się pisać. Gdy skończył 10 lat matka oddała go kowalowi, u którego pracował jego ojciec, by zdobył umiejętności, które miały zapewnić mu spokojne życie. Pracował tam przez kilka następnych lat, zdobywając doświadczenie w wykonaniu końskich podków, gwoździ, prostych mieczy i grotów do strzał. Pewnego dnia do kuźni przybyli dwaj Paladyni. Potrzebowali szybko kilkudziesięciu strzał. 12-cio letni wtedy Artus pomagał kowalom w pracy. Rozgrzewał piece, podawał młoty, czyścił kowadła. Gdy palladyni wychodzili jeden z nich rzucił małemu chłopcu sznurek z zawieszonym na nim ostrym przedmiotem. - To talizman - rzekł - jest zrobiony z zęba polnej bestii. Nie ma żadnych specjalnych właściwości, ale może kiedyś ci się do czegoś przyda. Któż wie?
   Wtedy Artus postanowił dołączyć do gildii Paladynów. Niestety, był zbyt drobny i zbyt wątły, by dostać się na szkolenie. Nawet wiek był zbyt niski. Postanowił sam trenować. Zaczął biegać.
   Podczas pewnego porannego treningu, już 14 letni chłopiec potknął się i upadł. Podszedł do niego wysoki mężczyzna, ubrany w długi czarno-granatowy płaszcz i zaprosił go do siebie. Opatrzył mu nogę i poszedł zaparzyć herbatę. Wtedy Artus wstał i poszedł do małej biblioteczki stojącej w rogu skromnego pokoju. Zaczął przeglądać książki. W końcu mężczyzna wrócił i widząc chłopca trzymającego książkę zapytał: - Potrafisz czytać młodzieńcze? - Artus skinął głową - Hmm. Pisać też potrafisz? - Artus znów potwierdził - Czy chciałbyś dla mnie pracować?
- A co miałbym robić?
- Pisałbyś dla mnie notatki o wszystkim co dzieje się za murami. Słuchaj ludzi, nie musisz o nic pytać.
   Wychodząc Artus zapytał: - Zrobię to, ale co z zapłatą?
- Nauczę cię używać Run.
   Artus wyszedł. Po drodze przechodził przez targowisko. Idąc, zastanawiał się nad swoją przyszłością. W pewnym momencie zorientował się, ludzie wokół niego rozmawiając, przekazują sobie wiele informacji. Wysłuchując się zaczął wyłapywać informacje na temat sytuacji poza miastem. Słuchał ludzi rozmawiających o broni, bestiach, taktykach. Po kilku godzinach wrócił do domu. Usiadł przy stole, wyciągnął pustą książkę i stary kałamaż i zaczął pisać.

Proszę chociaż o nieusuwanie do czasu skończenia pracy. Później robicie sobie co będziecie chcieli.

Ostatnio edytowany przez Artus (2014-03-27 22:22:14)