The Gothic Life: New Beginning

Karta Postaci:

Imię: Aliastir
Płeć: Mężczyzna
Punkty Nauki: 8
Pseudonim:
Gildia:
Wiek: 22

Aparycja:

Aliastir to młody chłopak, z typowo Myrtańską urodą. Nisko położone kości policzkowe, oraz krótka, blond fryzura sprawiają że niemal każdy wie, że nie pochodzi z Khorinis. Jego oczy są koloru jasnoniebieskiego, sprawiają wrażenie jakby magicznych...szkoda że tylko wrażenie. Jego neutralna mina wygląda jakby był co najmniej zdenerwowany, jednak nie dajmy zmylić się pozorom, Aliastir to bardzo radosny człowiek. Może dlatego że nie przeżył żadnej, większej tragedii w swoim jeszcze krótkim życiu. Budowa jego ciała nie jest może wzorem, ale na pewno jest dobrze wyćwiczony i wystarczająco umięśniony. To wszystko dzięki treningom w zakonie Paladynów, do którego w końcu nie dołączył. Ma małą bliznę na karku, po tym jak w młodości ciernisty krzak w lesie "rozciął" mu skórę. Wzrost? Aliastir mierzy między 175, a 182 centymetry.

Ubiór:
Alisatir nosi starą, białą koszulę, przepasaną ciemnoczerwonym, brudnym pasem, pełniącym jednocześnie rolę pochwy na miecz noszony na plecach. Dół jego ubioru stanowi pozostałość po pancerzu, który nie zapewnia już mu ochrony, pełni rolę jedynie dekoracyjną. Jednak przywiązanie do niego nie pozwala mu go zdjąć. Na lewym nadgarstku nosi małą bransoletę z symbolem Innosa.

Charakter:

Aliastir jest radosnym chłopakiem, pełnym pomysłów. Może to zabrzmieć banalnie, ale tak właśnie jest! Kręgosłup moralny Myrtańczyka jest niepojętny, często przez niego samego. Postępuje bardzo impulsywnie, często samemu sobie zaprzeczając. Jednak dzięki temu nikt nie wątpi w czystość jego działań i intencji. Nienawidzi kłamstwa i różnych oszustw, gardzi złodziejami. Ehh, niewielu już jest takich ludzi, prawda? Aliastir uważa że sprawiedliwość i przestrzeganie prawa jest kluczem do zrozumienia się w społeczeństwie, jednak nie przyjmuje go bezkrytycznie. Wie że każda zasada, prawo czy regulamin ma pewne luki, które mogą zaszkodzić jemu i jego bliskim. Co można jeszcze wspomnieć o młodym wojowniku? Kocha uczciwą i ciężką pracę, dzięki czemu przynosi ona lepsze rezultaty niż dużej części innych ludzi. Pracuje nad doskonałością fizyczną i psychiczną, w czym pomaga mu wiara w Innosa.
Wyuczone Umiejętności:
- Walka mieczem jednoręcznym
- Podstawowa magia Paladynów
Talent wrodzony:
- Znikły talent magiczny
Umiejętność dodatkowa:

- Wyznawca -
Innos widząc w Tobie  pokornego sługę udostępnia Ci magię paladynów. Dodatkowo, jeżeli walczysz ze stworzeniami Beliara, zadajesz im większe obrażenia.
Siła +5
Magia Paladynów + 10

Poznane projekty i przepisy:
- Esencja Lecznicza

Ekwipunek:

Przy sobie:

- Runy Paladynów: Ognik, Leczenie Lekkich Ran.
- Długi miecz jednoręczny (na plecach)
- Butelka wody
- 3 x własnoręcznie uwarzone Esencje Lecznicze.

Depozyt / dom:

Pieniądze: 100 złotych monet
Przy sobie:

Depozyt / dom:

Choroby:
Fobie:

Statystyki Główne:

Punkty Życia: 100
Punkty Many: 50
Wytrzymałość: 100
Siła: 50 (+5 za umiejętność dodatkową)
Zręczność: 10


Punkty Umiejętności:

Rzemieślnictwo:
Kowalstwo: 0
Alchemia: 15
Myślistwo: 0
Stolarstwo: 0

Złodziejstwo: 0

Tylko Magowie:
Krąg: 0
Zaklinanie: 0
Tworzenie Zwojów: 0
Tworzenie Run: 0

Inne:
Górnictwo: 0
Retoryka: 0


Umiejętności Bojowe:

Broń Jednoręczna:
Miecze: 30
Topory: 0
Buławy: 0
Młoty: 0
Broń Dwuręczna:
Miecze: 0
Topory: 0
Młoty: 0
Piki i Halabardy: 0
Broń dystansowa:
Łuki: 0
Kusze: 0

Umiejętności Magiczne:

Magia Ognia (Innos): 0
Magia Wody (Adanos): 0
Magia Ciemności (Beliar): 0
Magia Wsparcia: 0
Magia Paladynów: 35 (+ 10 za umiejętność dodatkową)

Poznane postacie:

HISTORIA

Ah...urodziłem się w Reddock, jeszcze podczas wojny króla Rhobara II z Orkami. Był to obóz Buntowników, więc od najmłodszych lat wpajali mi patriotyczne oraz anty-orkowe nastawienie. Pewnego dnia do naszego obozu przybyło dwóch wojowników jeden nazywał się Gorn, drugiego zaś imienia nie zapamiętałem. Porozmawiali z Javierem, mówiąc mu o wyzwoleniu Ardei. Tylko tyle usłyszałem. Potem tak szybko jak przybył to szybko przybysz odszedł. Nie wiem jak i nie wiem czym, ale małemu wtedy i jeszcze nic nie zdającemu sobie sprawy z okrutności wojny chłopcu, zaimponował. Pobiegłem do jego przyjaciela, Gorna i zapytałem: -Proszę pana, kto to był? - Wojownik spojrzał na mnie z politowaniem, wychylając kufel piwa. Następnie zmarszczył brwi, błogo spoglądając w niebo. Podparł swą rękę na wielkim toporze wojennym i odpowiedział: - Ten człowiek, odmieni los nas wszystkich. Wierzę w to. - Wychylił kolejny kufel i wstał. - Obowiązki wzywają! - krzyknął jakby zależało mu, by każdy go usłyszał. Poczochrał moje włosy i odszedł. Mówili że do Okary, bądź Gothy...
W następne kilka lat przepowiednia wojownika okazała się prawdą. Bezimienny przybysz objął władzę w Myrtanie, a następnie wyruszył na podbój wysp południowych. Wtedy, Myrtana była zjednoczona, a w mojej głowie narodziła się nowa idea. Chciałem służyć nowemu królowi. Mimo iż widziałem go raz w życiu, coś mnie do niego ciągnęło. Postanowiłem zostać paladynem, tutaj na kontynencie. Po wojnie zamieszkałem wraz z rodzicami w Vengardzie, gdzie zostałem wkrótce przyjęty do nowicjuszy zakonu rycerzy Innosa. Tutaj podczas studiowania pism oraz słuchania Magów Ognia, moja wiara coraz bardziej się pogłębiała. Dziś widzę Innosa, jako jedyną prawdziwą ścieżkę, drogę ktorą chcę podążać. Spędziłem u Paladynów pięć lat... Jednak jescze wtedy nie przykładałem tak wielkiej wagi do trenowania walki i umiejętności magicznych. Pewnego, słonecznego dnia zdecydowałem się opuścić zakon. Mogłem to zrobić bez żadnych konsekwencji, bowiem nie byłem jeszcze prawowitym Paladynem. Dlaczego to zrobiłem? Coś w środku podpowiadało mi, że więcej zrobię będąc samemu sobie panem, niż działając pod dyktando innych. Pożegnałem się z płaczącą matką i dumnym, tak dumnym ojcem. Postanowiłem wsiąść na pierwszy statek, który odpływał do Khorinis... Zanim jednak karawela odpłynęła do portu zawitał już wtedy stary Paladyn, Javier. Pamięta mnie, ponieważ to on dowodził w Reddock. Wręczył mi dwie runy: Ognik i Leczenie Lekkich Ran. - Niech Cię prowadzi Innos w twej ścieżce. Wierzę że wybrałeś prawidłową drogę. - Poklepał mnie po ramieniu i odwrócił się. Stał jeszcze przez chwilę w porcie, dopóki statek nie oddalił się na wystarczająco dużą odległość.

Ostatnio edytowany przez Aliastir (2014-02-01 18:21:49)